Igor Prado Band & The Delta Groove All-Stars review: Freddie |
 |
Igor Prado was pas 11 toen hij zichzelf gitaar leerde spelen. Net als zo vele linkshandige spelers speelde ook hij op een rechtshandige gitaar. Samen met zijn broer Yuri Prado (drums) begon hij aan nu reeds opmerkelijke carrière en deelde met al zo velen het podium. Igro Prado Band, dat zijn de broers Igor en Yuri aangevuld met Rodrigo Mantovani op bas en saxofoonspeler Denilson Martins. ‘Keeping The Blues Alive’ is zowat het moto dat de hedendaagse blues artiesten wereldwijd willen verkondigen. Een statement dat ook tot aan de grenzen van Brazilië hoorbaar is en daar wil ook deze Igor Prado en zijn band aan mee werken. Deze ‘Way Down South’ werd een verzameling nummers die werden opgenomen in een tijdspannen van drie jaar. Mede daardoor werken er een hele reeks van Delta Groove artiesten aan mee en vinden we namen terug zoals Lynwood Slim die ons in 2014 kwam te verlaten en zeker en vast ook deze van Randy Chortkoff. Deze CEO van Delta Groove kwam helaas dit jaar nog te overlijden, een man waar me met Rootsville heel goede herinneringen aan over hielden tijdens onze gesprekken op voorbije edities van Cognac Blues Passions. Zeker die van 2009 was toen memorabel. Ik ben zeker niet alleen wanneer ik zeg dat we de Braziliaanse blues pas echt leerden ontdekken door deze Igor Prado. De laatste keer dat ik hem hier ‘live’ aan het werk zag was samen met Raphael Wressnig op Gevarenwinkel in 2014. Toen was hij hier enkel met Raphael en diens drummer te bewonderen.
Dit album werd reeds uitgebracht in het begin van 2015 maar toen was Rootsville nog niet terug online dus daarom nog deze recensie. De Igor Prado Band brengen evenwel deze maand hun volgende album uit met naam ‘Blues & Soul Sessions’ op het Braziliaanse Chico Blues Records. Openingstrack van deze ‘Way Down South’ is Matchbox. Dit nummer dateert uit de periode toen Ike Turner nog actief was met zijn Ike Turner’s King Of Rhythm en is dus in de eerste plaats pure rhythm ’n blues, iets wat we nog meer gaan horen op dit album. De credits voor de vocale inbreng van deze Matchbox komen toe aan Sugaray Rayford. Als 2de gast krijgen we Kim Wilson op Jim Hunter zijn ‘Ride With Me Baby’, het soort jump bluss dat op het lijf is geschreven van Igor en Kim. Pas op track #3 gaan we richting ‘blues’ waar Mud Morganfield papa’s zijn ‘She’s Got It’ brengt. Een stem die we al een tijdje moeten missen is deze van Lynwood Slim die ook al meer samen heeft gewerkt met Igor Prado. Lowell Fulson zijn ‘Baby Won’t You Jump With Me’ is weer van die lekker luisterende ‘West Coast’, een nummer waar ook Igor Prado zich thuis voelt als een vis in het water. We moeten wachten tot het soulvolle ‘Shake & Fingertop’ tot we Igor zelf aan het woord horen, voeg daarbij nog de Hammond klanken van Raphael Wressnig toe en belanden terug in het heerlijke tijdperk van Jr. Walker & The All Stars en …my feet wants to move!. Met terug Kim Wilson aan het woord krijgen we de tearjerker ‘If You Ever Need Me’ en zo blijven de goede ‘vibes’ maar uit de speakers komen. Soul en nog eens soul met Joe Tex zijn ‘You Got What It Takes’ and it takes what I got, heerlijk genieten. Deze ‘Way Down South’ is een perfecte mix van blues, jump blues en de nodige portie soul en nu drukken we nogmaals op replay!
|
|
Tracks: 01 Matchox |
|
more info: year: 2015 artist: Igor Prado label: Delta Groove Music musicians: Igor Prado special guests - Delta Groove All-Stars: Omar Coleman
|
|
